Z analizy dokumentacji medycznej i innych danych wynika, że osoby dorosłe z nadwagą lub otyłością traciły więcej kilogramów i szybciej Stosując lek Mounjaro niż osoby przyjmujące Ozempic.
W ciągu roku od rozpoczęcia leczenia 42,3% osób przyjmujących tyrzepatid – substancję czynną leków Mounjaro i Zepbound – straciło co najmniej 15% masy ciała w porównaniu z 19,3% wśród pacjentów przyjmujących semaglutyd – główny składnik leków Wegovy i Ozempic.
Wobec braku bezpośrednich, randomizowanych, kontrolowanych badań porównujących te dwa leki, badacze wykorzystali elektroniczną dokumentację medyczną i dane dotyczące wydawania leków w aptekach, aby przeanalizować trajektorie utraty masy ciała u 9193 pacjentów otrzymujących Mounjaro i tej samej liczby ściśle dopasowanych pacjentów otrzymujących Ozempic. Przeciętny uczestnik ważył 242 funty (110 kg), a około połowa cierpiała na cukrzycę typu 2.
Badanie wykazało również, że po 3 miesiącach leczenia pacjenci przyjmujący lek Mounjaro stracili średnio o 2,3% więcej masy ciała w porównaniu z pacjentami przyjmującymi lek Ozempic. Po 6 miesiącach różnica wzrosła do 4,3%, a po 12 miesiącach grupa Mounjaro straciła średnio o 7,2% więcej na wadze.
Naukowcy stwierdzili, że częstość występowania zdarzeń niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego była podobna w obu grupach.
Naukowcy zauważają, że oba leki Ozempic i Mounjaro są przeznaczone do stosowania przez osoby chore na cukrzycę typu 2, ale połowa uczestników badania stosowała te leki wyłącznie w celu utraty wagi, co mogło mieć wpływ na wyniki.
W przesłanym oświadczeniu firma Novo Nordisk stwierdziła: „Dawki semaglutydu oceniane w tej analizie nie były badane pod kątem przewlekłej kontroli masy ciała i nie zgłoszono żadnych bezpośrednich badań oceniających Wegovy i tyrzepatid”.
Rzecznik Eli Lilly powiedział, że firma nie promuje ani nie zachęca do stosowania żadnego ze swoich leków poza wskazaniami rejestracyjnymi, chociaż lek ten został obecnie zatwierdzony do stosowania w leczeniu utraty wagi.
Trwa badanie porównujące preparaty zmniejszające masę ciała obu leków wstrzykiwanych pacjentom z nadwagą lub otyłością, ale bez cukrzycy typu 2. Efektów tych należy spodziewać się dopiero w 2025 roku.
Tymczasem rzecznik Novo Nordisk zwrócił uwagę, że w raporcie z badania zauważono, że raport przedstawia nowe badania, które nie zostały potwierdzone w drodze recenzji naukowej i nie powinny być wykorzystywane do wyznaczania kierunków praktyki klinicznej.
(Reuters)
