Obserwuj nas w social mediach!
Facebook
Instagram
Newsletter
Newsletter
Eksperci o zdrowiu
Eksperci o zdrowiu
  • Aktualności
  • Onkologia
  • Hematologia
  • Zdrowie Kobiet
  • Seniorzy
  • Choroby cywilizacyjne
  • Baza leków
  • W trosce o seniorów
  • Zdrowie

Irena Santor – skąd czerpie energię i siłę ?

  • 7 minut czytania
Total
0
Shares
0
0
0
0
0
0

Niezwykle ciepła, pogodna i skromna. Od ponad 60 lat na scenie krajowej i światowej. Nieustająco koncertująca artystka, Irena Santor − diwa polskiej muzyki estradowej została jako jedyna odznaczona tytułem doctor honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi. W życiu przeszła wiele, w tym chorobę nowotworową piersi, dlatego gorąco namawia kobiety by wykonywały regularne badania. Według Pani Ireny, jesień życia powinniśmy spędzać aktywnie i do tego namawia wszystkich seniorów. Skąd czerpie siłę i energię?

Spotkanie z Panią Ireną i jej partnerem życiowym Zbigniewem Korpolewskim odbyło się w jednej z niewielkich warszawskich restauracji. Pan Zbi­gniew przysłuchuje się rozmowie, jednak aktyw­nie włącza się do dialogu, gdy pytam o badania onkologiczne…

Trudno znaleźć lukę w Pani kalendarzu. Do kiedy Pani grafik jest już zapełniony?

Grafik jest wypełniony do połowy przyszłego roku. Ale pracuję rzadko. Mam tyle lat, ile mam. Jestem coraz słabsza i nie wytrzymuję już dale­kich eskapad, a tak kiedyś się pracowało. Teraz jest jeden koncert. Jeśli odbywa się daleko, to śpię w hotelu i następnego dnia wracam.

Działania charytatywne, wystąpienia, recita­le, koncerty i wiele innych. Skąd czerpie Pani energię na te wszystkie aktywności? Pro­szę zdradzić receptę na tak świetną formę.

Starość nie może być bezczynna. Oczywiście nie wolno skakać wyżej niż się może, ale jeśli już człowiek dożywa pewnego wieku, to – o dziwo – może bardzo dużo. Jeżeli człowiek jest bez­czynny, to się starzeje, w dodatku robi się nie­przyjazny dla świata i dla ludzi. Jeśli człowiek jest czynny i ma coś do zrobienia, i ta praca daje po­twierdzenie, że ma rację, że w tym uczestniczy − wtedy można dożywać późnych lat. Cieszę się, że jestem zdrowym człowiekiem, wbrew temu, co mnie w życiu spotkało. Ale miałam szczęście, że te wszystkie rzeczy trudne były znalezione w za­rodku i udało się je wyleczyć. Jeśli Pani pyta o to czy ćwiczę , odpowiadam − nie. Nie lubiłam ćwi­czyć i nie będę. Ale zanim wstanę z łóżka, wycią­gam się, rozruszam ręce, nogi, stawy. Nie wstaję nim tego nie zrobię, bo wtedy kręci mi się w gło­wie. Nie chodzę też często na spacery i za to się biję w piersi. Ale mam za to zawód, który wyma­ga bym była o danej godzinie czynna i sprawna, moje gardło musi dobrze pracować. Powiedzia­łabym, że mam wielką dyscyplinę w sobie. I nie chcę się tej dyscypliny pozbyć. Dopóki pracuję, jest mi potrzebna. Muszę być zdyscyplinowana, żeby osiągnąć coś w zawodzie. Może dlatego tak długo pracuję. Gdybym rzuciła zawód, to nie miałabym motywacji by rano wstać. Muszę się ubrać, coś załatwić, pójść na zakupy, ugotować obiad – chociaż przyznaję – nie lubię, (śmiech). Człowiek w starszym wieku sam musi sobie na­rzucić pewne rzeczy – opiekuj się dziećmi, rób rzeczy potrzebne. Brzmi to jak slogan, ale tak jest! Jeżeli człowiek jest nieaktywny, to zasypia ciało i umysł. Siedzieć i narzekać na zły los… to nie dla mnie. Starzenie się to trudny temat.

Zawsze mówię, że mam szczęście do ludzi. Byli mi zawsze bardzo pomocni. Korzystałam z tej pomocy, z ich przyjaźni i serdeczności… wie Pani, zgubiłam myśl, niech Pani to napisze (śmiech). To, że jestem czynna zawodowo, wy­pływa z tego, że ludzie czasami przychodzą na mój koncert zobaczyć „czy ona jeszcze funkcjonuje, ona naprawdę jeszcze śpiewa na żywo?”. Jeżeli już wyjdą z koncertu usatysfakcjonowani i są szczęśliwi, że artystycznie im to coś dało, że to było dobre – to dla mnie radość. Starość jest bardzo trudna. Piekielnie trudna przez to, że człowiek tak łatwo wpada w niebyt. Łatwo daje się w niego zepchnąć. Czasami trzeba się w życiu podeprzeć łokciami. Niech mi nikt nie mówi, że ktoś jest niepotrzebny. Rodzina cza­sami nie chce słuchać osoby starszej… a to wtedy trzeba powiedzieć: „masz mnie teraz wysłuchać”. Dzisiaj młodzież nie da się do niczego zmusić. Ale skoro moje dzieci nie chcą mnie słuchać, to posłucha mnie kto inny – koleżanka, kolega. Trzeba szukać ludzi, nie mądrzyć się, że się wie najlepiej. Ja słucham uważnie młodzieży. Czy to są zawodowcy, czy są to kariery jednego błysku, czy mają coś intelektualnie do zaproponowa­nia..? Wtedy mogę się mądrzyć, bo mam na to uzasadnienie.

A czy ma Pani ulubionego artystę młodego pokolenia?

Nie wymienię konkretnego. Ale radością napawa mnie, że tyle utalentowanej i wykształconej mu­zycznie młodzieży chce pracować na estradzie. Droga Młodzieży, nie wierzcie, że pierwsza naj­lepsza albo najgorsza recenzja jest wyznaczni­kiem dla całej Waszej kariery. To, co osiągniecie zależeć będzie od Waszej solidnej, uporczywej pracy i dyscypliny zawodowej. Powtarzam do znudzenia. Praca, praca, praca i wiara w to, co robicie.

Jak zachęcić seniorów do większej aktywno­ści? Nie tylko tej fizycznej, ale też polegającej na tym żeby nie zamykali się w czterech ścia­nach. Czy miałaby Pani radę dla seniorów?

Czasy dla starości są ciężkie. Młodzież jest w obecnych czasach bardzo ekspansywna. Te­raz i już. A babcia i mama niech siedzą w domu i zamkną drzwi. Wskoczę na obiad i już mnie nie ma. Tutaj jest pole do dyspozycji. Nie dajcie się zwieść aż tak! Pomogę, zrobię, ale mam swoje zainteresowania, mam się z kim spotkać. Je­stem w domu do określonej godziny. Nie przy­szliście się spotkać, wasza sprawa – klucz pod słomianką! Chciałabym powiedzieć jeszcze o jednej rzeczy. Trzeba sobie pomagać i darzyć się wzajemnym szacunkiem. Podziwiam osoby niepełnosprawne, osoby, które przeszły w życiu trudne chwile, ale się nie poddały. Osoby te pra­cują na rzecz innych, biorą udział w dobroczyn­nych przedsięwzięciach, a najczęściej wykonują wspaniałą pracę co dnia, np. pomagają osobom starszym w domach czy wspomagają innych po­przez telefony zaufania. To wspaniałe!

O ile już znajdzie się wolny czas, jak się stara Pani go spędzać? Czy stara się Pani wypoczy­wać aktywnie?

Jak już wspominałam, na spacery nie chodzę i nie pichcę, ale chodzę do filharmonii, do opery. Ale to też uzupełnienie mojego zawodu. Muzy­ka ciągle jeszcze mnie rozwija. Umiem słuchać muzyki, wiem na czym polega dobre czy złe wy­konanie.

Występy przed publicznością przez tyle lat nie są rzeczą łatwą…

Pracuję na estradzie, w fachu, który jest ogólnie nieszanowany, a tzw. wielka sztuka tak podcho­dzi do tego, co nazywam estradą. Jeżeli w moim wieku dożyłam chwili na którą każdy czeka, to mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa i usa­tysfakcjonowana. To jakbym doczekała momen­tu, żeby polecieć na księżyc i wrócić. Jeżeli Aka­demia Muzyczna w Łodzi nagradza mnie takim tytułem (doctor honoris causa – przyp. red.), to największy wyróżnik – estrada jest sztuką! Nie mówię tego, żeby się chwalić. Warto pracować i czekać! Wielcy artyści mają np. swoje filharmo­nie, a my, muzycy siedzimy w swojej garderobie, o ile jest. Na estradzie wcale nie jest łatwo! Jeżeli w moim wieku artyści „poważni” doszli do tego, że jest coś w tym, co robię, może warto się temu przysłuchać. Może będziemy mogli uszczknąć dla siebie wiedzę lub umiejętności. Świat się zmienia, nic nie jest jak dawniej, wszystko jest w ciągłym ruchu. Moim kolegom mówię – pra­ca. A wtedy wszystkie doktoraty będą dla Was. Z uszanowaniem dla waszego zawodu. Nieza­leżnie co człowieka w życiu spotka, na estradzie bywa pod górkę. Bywa nad wyraz ciężko. Ale ja wierzę, że praca jest ozdrowieńcza!

Czy nie miała Pani ochoty powiedzieć sobie kiedyś: „Po co ja to wszystko robię? Może po­siedzę na kanapie i odpocznę…?”.

Tysiąc razy, oczywiście (śmiech). Umiem odpo­czywać i umiem być leniwa, ale nie może to być zasadą. Trzeba przyglądać się światu i jeśli się czegoś nie rozumie − dowiadywać. Bądź w środ­ku, nie daj się zepchnąć na margines po żadnym pozorem. Interesuj się! Jak już mówiłam, dla mnie praca ma moc ozdrowieńczą!

Namawia Pani kobiety do regularnych ba­dań piersi i nie tylko, sama też zmagała się z chorobą nowotworową. Jak Pani sądzi, dlaczego tak często kobiety nie badają się, zapominają, że zdrowie jest najważniej­sze? Niektóre mówią, że wolą nie wiedzieć…

To już głupota. Bezdenna głupota! Jak można nie chcieć wiedzieć?! Masz męża, dzieci, rodzinę, znajomych. Ciesz się, że jesteś na świecie! Życie się nie powtórzy! Proszę wręcz to wytłuścić. Ro­zumiem, że choroba się nagle rozlała, nie wiado­mo skąd jest i człowiek musi umrzeć… Wszyscy kiedyś musimy, ale starajmy się, by stało się to jak najpóźniej! Jeśli możemy zorientować się, że coś jest nie tak − trzeba się badać!

Zbigniew Korpolewski*: Wobec wszystkich obo­wiązków, istnieją terminy, które nigdy nie podle­gają dyskusji. To terminy wizyt w Centrum Onko­logii. To daty święte! W tym czasie nie ma żadnych występów i koncertów. Irena pilnuje również moich terminów wizyt lekarskich i badań. Żyję dzięki niej i dlatego, że to ona pilnuje tych spraw.

Jeszcze jedno… niech ręka boska broni, by cho­dzić do znachorów. Nie mam nic przeciwko me­dycynie ziołowej, sama z niej korzystam, chętnie piję herbatki ziołowe, ale jeżeli ktoś jest aż tak głupi, że szuka ratunku nie u lekarza, a u zna­chora − sam sobie ścieli swoje łoże. A na koniec mogę powiedzieć o wyświechtanym słowie − życzliwość. Wyświechtane, ale ważne. Codzien­ność jest trudna, ale nie trzeba się skarżyć na złą pogodę.

*Zbigniew Korpolewski jest reżyserem, artystą estradowym, aktorem i prezenterem przed­stawień rozrywkowych i muzycznych. Ukoń­czył też studia prawnicze. Prowadził m.in. koncerty The Rolling Stones i The Animals. Wraz z Jerzym Połomskim, Ireną Kwiatkow­ską i partnerką życiową Ireną Santor wystę­pował w Anglii, Australii, USA, Kanadzie. Wraz z Tadeuszem Rossem występował w Telewizji Polskiej w autorskim programie satyrycznym „Loża”. Był dyrektorem Teatru „Syrena”. Jest autorem tekstów satyrycznych dla Hanki Bie­lickiej i do kabaretów „Dudek”, „Egida”.

 

Total
0
Shares
Share 0
Tweet 0
Share 0
Share 0
Share 0
Powiązane tematy
  • aktywność
  • irena santor
  • seniorzy
  • zdrowie
Poprzedni artykuł
  • W trosce o seniorów
  • Zdrowie

Co to jest geriatria?

Czytaj
Następny artykuł
  • W trosce o seniorów
  • Zdrowie

Opieka nad osobą niesamodzielną

Czytaj
Zobacz również inne artykuły!
Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Chemioterapia w domu

Czytaj
  • Konferencje
  • Zdrowie

Spotkajmy się w Mamaville na wiosennych edycjach targów.

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Radioterapia pod precyzyjną kontrolą

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Dostępność najnowszych terapii lekowych

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Dobre zmiany dla pacjentów

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Stałe implanty w brachyterapii

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Krajowa Sieć Onkologiczna

Czytaj
  • Diagnoza: Nowotwór ed.VII
  • Onkologia
  • Zdrowie

Hipertermia onkologiczna

Newsletter

Instagram

eksperciozdrowiu

"GIST wywodzą się najprawdopodobniej z prekursor "GIST wywodzą się najprawdopodobniej z prekursorów komórek „rozrusznikowych” Cajala (odpowiedzialnych za ruch perystaltyczny jelit). Czynnikiem inicjującym proces nowotworowy najczęściej jest mutacja aktywująca w genach🧬 kodujących błonowe receptory KIT lub PDGFRA.

Symptomy kliniczne GIST są niespecyficzne i obejmują bóle brzucha🆘, podniedrożność (częściową niedrożność) jelit lub przewlekłe krwawienia z przewodu pokarmowego🩸, czasami objawy „ostrego brzucha”; oznaką jest też wyczuwalny guz jamy brzusznej.

W przypadku podejrzenia pierwotnego GIST, dysponując odpowiednimi warunkami technicznymi, można wykonywać biopsję igłową pod kontrolą USG endoskopowej, biopsję gruboigłową przez powłoki lub biopsję otwartą przez laparotomię – wycinającą lub nacinającą w zależności od sytuacji klinicznej. Część materiału biologicznego🧫 zostaje zachowana do wykonania ewentualnych badań molekularnych, gdyż podtypy GIST są definiowane w oparciu o wyniki tych analiz.

Najskuteczniejszą metodą leczenia GIST jest radykalne leczenie chirurgiczne🏥 z zamiarem wyleczenia. Wykorzystuje się też leczenie uzupełniające imatynibem. W grupie chorych o dużym ryzyku nawrotu i przy odpowiednim profilu molekularnym lek💊 ten wydłuża przeżycia wolne od nawrotu choroby i przeżycia całkowite.

U chorych na zaawansowany GIST po progresji, którzy przeszli leczenie imatynibem lub nie tolerują tego leku, standardowe leczenie systemowe stanowi inny lek💊 – sunitynib. Jeżeli leczenie wymienionymi lekami nie zakończy się powodzeniem, wdrażany jest regorafenib (w Polsce alternatywnym refundowanym lekiem jest sorafenib). Leki te są dostępne w naszym kraju i refundowane w ramach programu lekowego.

Lekiem zarejestrowanym w czwartej linii terapii jest ripretynib – nierefundowany w Polsce, a koszty terapii nie uzasadniają obecnie jego rutynowego stosowania. Dostępność tego leku jest ograniczona również w wielu krajach europejskich."

👨‍⚕️Prof. dr hab. n. med. Piotr Rutkowski, Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Onkologicznego.

Cały artykuł znajdziecie na naszej stronie ➡️eksperciozdrowiu.pl

#onkologia #rak #GIST #nowotwór
Kochani, z okazji Świąt Wielkanocnych 🪺 skła Kochani, z okazji Świąt Wielkanocnych 🪺
składamy najserdeczniejsze życzenia:
dużo zdrowia🩺, radości👧🧒, smacznego jajka🥚,
mokrego dyngusa🔫, mnóstwo wiosennego słońca🌞
oraz samych sukcesów🏆.
"Hipertermia lub termoterapia wykorzystuje ciepło "Hipertermia lub termoterapia wykorzystuje ciepło ☀️ do leczenia różnych chorób, w tym raka. Ciepło jest dobrze znane każdemu z nas w leczeniu drobnych urazów lub przewlekłego zapalenia stawów❗. Społeczeństwo jest znacznie mniej świadome dobroczynnego wpływu miejscowego ciepła w terapii nowotworów.💡

Najczęstszą postacią jest „miejscowa hipertermia gorączkowa” stosowana w obszarze nowotworowym ciała. Ciepło lub sztuczna gorączka🤒 zwiększają efekt radio-chemio-immunoterapii bez dodawania trwałych skutków ubocznych stosowania ciepła. Hipertermia ma wiele mechanizmów fizycznych (zwiększa dopływ tlenu do obszaru guza) i bioimmunologicznych (przyciąga komórki odpornościowe zabijające guza).❗

Posiadamy również różne regulatory hipertermii, aby spersonalizować zastosowanie hipertermii u pacjentów. Pierwszym regulatorem jest aplikacja🩻. Hipertermię możemy zastosować na całe ciało, na określony obszar ciała lub miejscowo, tylko na obszar guza. Drugi regulator to zakres temperatur🌡. Hipertermię umiarkowaną możemy zastosować, gdy temperatura mieści się w zakresie gorączkowym, od 39°C do 43°C, a hipertermię wysokotemperaturową, gdy temperatura przekracza 45°C. Ich mechanizm i cel użycia jest zupełnie inny. Trzeci regulator to dokładne połączenie z radio-chemio-immunoterapią. Czwarty regulator to „dawka” hipertermii: czas trwania⏰, dokładna temperatura🌡, ilość aplikacji♾️."

👨‍⚕️Prof. dr n. med. Stephan Bodis, Centrum Radioterapii Onkologicznej Aarau-Baden, Szpital Kantonalny Aarau, Szpital Uniwersytecki w Zurychu

Cały artykuł znajdziecie na naszej stronie ➡️eksperciozdrowiu.pl

#onkologia #rak #nowotwór #hipertermia
"Implanty wykorzystywane w brachyterapii wszczepia "Implanty wykorzystywane w brachyterapii wszczepia się do tkanek lub narządów tam, gdzie zlokalizowany jest nowotwór🔍 lub bezpośrednio do guza. Po zakończonej terapii śródtkankowej pozostają one w ciele pacjenta do końca jego życia, bez aktywności promieniotwórczej.☢️

Implanty stosowane w brachyterapii są maleńkie 📏– ich długość to zaledwie kilka milimetrów, dlatego określa się je słowem ziarna. Tworzące je izotopy są źródłami energii 🪫o niskiej dawce mocy, ale ponieważ działanie implantu kumuluje się w dłuższym okresie czasu, dlatego też komórki guza docelowo otrzymują bardzo wysoką dawkę promieniowania. Przynosi to zamierzony efekt w postaci dokładnego niszczenia nowotworu, bez naruszenia narządów sąsiadujących. ❗

Najczęściej stałe implanty wykorzystuje się w leczeniu raka prostaty👨‍🦳, ale znajdują też zastosowanie w terapiach innych nowotworów, m.in. w raku jamy ustnej czy piersi👩‍🦲. Materiał śródtkankowy wytworzony jest z wyselekcjonowanego izotopu, który dobiera się w oparciu o unikalne dla każdego z nich parametry: wartość emitowanej energii i czas połowicznego rozpadu oraz pod kątem jego przeznaczenia. W brachyterapii z zastosowaniem stałych implantów wykorzystuje się izotopy jodu (I-125), palladu (P-103) oraz cezu (Cs-131).

Mimo niewielkich rozmiarów, stałe implanty przynoszą chorym realne korzyści👍. Poprzez zastosowanie odpowiedniego izotopu i osadzenie materiału izotopowego dokładnie tam, gdzie promieniowanie powinno działać najsilniej, czyli w rejonie guza, do komórek nowotworowych dociera odpowiednio duża dawka leczniczego promieniowania, a jednocześnie uzyskuje się maksymalną ochronę zdrowych tkanek. Tak dobrego zabezpieczenia zdrowych tkanek przed napromienieniem nie da się osiągnąć w tradycyjnej radioterapii."❗️

👨‍⚕️Dr n. med. Marek Kanikowski, Specjalista radioterapii onkologicznej

Cały artykuł znajdziecie na naszej stronie ➡️eksperciozdrowiu.pl

#onkologia #rak #radioterapia #rakpiersi #rakprostaty
"Skórę 💆‍♀️od momentu napromieniania tr "Skórę 💆‍♀️od momentu napromieniania trzeba traktować jak atopową, czyli mocno wrażliwą Bardzo ważne jest utrzymywanie takiej skóry w czystości 🧴– chorym trzeba o tym mówić, gdyż do niedawna pokutowało przekonanie, że skóry napromienionej się nie myje. To bzdura.❌

Skórne odczyny popromienne powstają po radioterapii zawsze. Stopień ich nasilenia zależy od indywidualnych cech organizmu chorego, lokalizacji nowotworu, obszaru poddanego radioterapii i dawki napromieniania oraz od strategii leczenia.

Jest bardzo dużo rekomendacji światowych, informacji z badań klinicznych, które potwierdzają, że skóra po napromienieniu powinna być 2️⃣ razy w ciągu dnia – rano🌅 i wieczorem 🌃– myta szarym mydłem albo płynami aptecznymi o kwaśnym pH.

Skórę z I i II stopniem odczynu popromiennego pielęgnujemy 💆‍♀️; służy to również profilaktyce powstania nasilonych odczynów popromiennych. Kiedy pojawia się III stopień odczynu popromiennego, zaczynamy mówić o leczeniu🧑‍⚕️.

Pacjenci z odczynami w stopniu III i IV zdecydowanie powinni być pod opieką wykwalifikowanego zespołu pielęgniarsko-lekarskiego🧑‍⚕️👩‍⚕️. Wdraża się wówczas stosowanie preparatów działających przeciwbakteryjnie w postaci sprayu, kremu, maści.🧴

Pielęgnacja i leczenie są ważne, ponieważ jeżeli jest przerwana ciągłość naskórka i pojawiają się nadkażenia bakteryjne czy grzybicze, to może dojść do zakażenia ogólnoustrojowego❗️. Oprócz tego zmiany popromienne sprawiają pacjentom duży ból. Przy dobrze prowadzonym leczeniu III stopnia odczynu popromiennego bardzo szybko dochodzi do regeneracji naskórka. Ostatnio nie widuję prawie IV stopnia nasilenia, czyli owrzodzeń i martwicy"

👩‍⚕️Dr n. med. Dorota Kiprian, Naczelny Radioterapeuta Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowy Instytut Badawczy

Cały artykuł znajdziecie na naszej stronie ➡️eksperciozdrowiu.pl

#skóra #pielegnacja #radioterapia #krem #masc #onkologia
"❗Dieta dla chorych na nowotwory zwykle jest wys "❗Dieta dla chorych na nowotwory zwykle jest wysokokaloryczna🍝, wysokobiałkowa🍤🥚, z możliwym wykorzystaniem tzw. leczenia żywieniowego. Czasem stosujemy w niej produkty, które nie są powszechnie uznane za zdrowe, ale dostarczają potrzebnych kalorii, na przykład słodycze🍭🍫.❗

Jednym z podstawowych zadań wsparcia żywieniowego w chorobie nowotworowej jest prewencja niedożywienia, czyli zapobieganie sytuacji, w której zaczyna się ubytek📉 masy ciała, szczególnie masy beztłuszczowej – dotyczy to również osób z nadmierną masą ciała: z nadwagą albo otyłością. Chorzy mogą mieć bowiem prawidłową masę ciała bądź być przeżywieni pod kątem ilościowym, ale jednocześnie wykazywać niedożywienie o charakterze jakościowym.

Drugim istotnym elementem wsparcia żywieniowego przy nowotworach jest liberalny dobór źródła kalorii, kiedy chcemy, żeby pacjent jadł🍽. Jeśli chory ma ochotę na coś słodkiego 🍭bądź słonego🥨, a niczego innego nie jest w stanie zjeść, wówczas damy mu do zjedzenia to, na co ma chęć – byle tylko dostarczyć organizmowi kalorii. To nieprawda❌, że cukier żywi raka. Jest mnóstwo mitów, które chcemy rozwiać podczas konsultacji, aby zapobiec niepotrzebnym eliminacjom dietetycznym.

Trzeci punkt to dieta, która ma za zadanie uzupełnić niedobory oraz zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie na białko🥚🍤. W trakcie choroby nowotworowej obserwuje się nasilenie procesów katabolicznych (czyli rozpadu), które będą prowadzić m.in. do rozwoju niedożywienia.

📢Poważna choroba to obecność stanu zapalnego w organizmie, stąd często mówi się o wpływie diety na zmniejszenie jego rozmiaru, np. poprzez włączenie tzw. składników immunomodulujących. Wywierają one korzystny wpływ na układ odpornościowy, zmniejszając m.in. ryzyko powikłań oraz przyspieszając rekonwalescencję po ewentualnej operacji."

👩‍⚕️Maria Brzegowy, Dietetyk bariatryczny i onkologiczny, Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, oddział w Krakowie @brzegowydietetyk 

Cały artykuł znajdziecie na naszej stronie ➡️eksperciozdrowiu.pl

#dieta #onkologia #rak #dietaonkologiczna #zywieniemedyczne

  • Polityka prywatności
  • Kontakt
©2023 Warsaw Press. All Rights Reserved

Wprowadź wyszukiwane słowa kluczowe i naciśnij Enter.