Na cukrzycę nie można się obrażać. Trzeba ją zaakceptować – niczym przyjaciółkę, która będzie z chorym do końca życia. Trzeba też nauczyć się żyć normalnie z cukrzycą, choć wiadomo, że raz będzie dobrze, a raz źle.
Każdy chory inaczej reaguje na rozpoznanie cukrzycy. Są różne typy cukrzycy i tak jak przy CT1 nie można jej zapobiec, tak przy CT2 już tak, lub można ją oddalić. Są pacjenci, którzy po usłyszeniu diagnozy starają się żyć świadomie – zgodnie ze wskazaniami lekarzy i edukatorów. Osoby te biorą sobie bardzo do serca wszystkie zalecenia i dzięki temu ich choroba jest pod kontrolą. Są też pacjenci, którzy nie mogą się pogodzić z rozpoznaniem i wskutek tego trudno im dostosować się do konieczności realizowania samokontroli i samoopieki. Są również pacjenci, którzy nie kryją zaskoczenia diagnozą cukrzycy, bo o chorobie dowiadują przy okazji rutynowych badań bądź wiązali dotychczas złe samopoczucie ze zmęczeniem czy z nieodpowiednią pogodą. Są także pacjenci który dużo lepiej radzą sobie z nowymi technologiami, które ułatwiają codzienne życie, co też ma wpływ na przebieg leczenia,
Dla pogodzenia się z diagnozą, a co za tym idzie – wdrożenia w życie zaleceń lekarza, bardzo ważny jest też stopień zaawansowania choroby, kiedy postawione zostaje rozpoznanie. Dobrze, jeśli cukrzyca zostaje wcześnie wykryta i nie ma żadnych powikłań, bo u większości pacjentów leczenie opierane jest wtedy o profilaktykę. Gorzej, kiedy pacjent pojawia się już z powikłaniami – wtedy musi sobie poradzić i z diagnozą, i z powikłaniami, co nieraz wiąże się z koniecznością
konsultowania się z różnymi specjalistami, gdyż cukrzycy mogą towarzyszyć choroby współistniejące. Z szybkością rozpoznania łączy się problem leczenia, gdyż przy wczesnej diagnozie jeszcze u lekarza pierwszego kontaktu można wdrożyć takie elementy, jak rozszerzony zakres badań czy profilaktyka powikłań cukrzycowych . Od pewnego czasu działa w Polsce w przychodniach opieka koordynowana, która jest wsparciem dla pacjenta, gdyż ułatwia przede wszystkim sprawną realizację procesu leczenia.
Zaufać lekarzowi
Pacjenci, którzy są zrzeszeni w Polskim Stowarzyszeniu Diabetyków, są świadomi zagadnień związanych z cukrzycą, ponieważ korzystają z organizowanych przez PSD spotkań edukacyjnych. Na bieżąco też zapoznają się z nowinkami, jakie wchodzą do profilaktyki czy leczenia diabetologicznego. Większą świadomość pacjentów będących członkami PSD niż pozostałych chorych dostrzegają lekarze, gdyż realizowane przez nas inicjatywy edukacyjne i skoncentrowane na profilaktyce zapobiegania powikłaniom cukrzycy bardzo pomagają żyć z cukrzycą, przede wszystkim – żyć normalnie, mimo istniejącej choroby.
Polskie Stowarzyszenie Diabetyków bardzo angażuje się podczas spotkań edukacyjnych w zaakcentowanie ważności współpracy pacjenta i konieczności zaufania lekarzowi, przestrzegania zaleceń lekarskich. We współpracy pacjenta z lekarzem ważna jest szczerość, bo tylko wtedy lekarz będzie umiał choremu wyjaśnić i doradzić, jak postępować w konkretnych sytuacjach. To ważne, gdyż każdego dnia zdecydowaną większość decyzji związanych z samokontrolą i samoopieką pacjent podejmuje samodzielnie.
